Niestety, ale u mnie brak umiaru i w kilkanaście godzin ,,połknąłem" całość :D genialny serial, mimo paru niedociągnięć i perfekcyjnych zbiegow okoliczności, aż żałowałem, że nie jest to historia inspirowana czyimś życiem :) Odtwórczyni głównej roli do pewnego momentu zamknięta w sobie neurotyczka, o cięzkich doświadczeniach z dzieciństwa i nienajłatwiejszym starcie w dorosłośc powoli zdobywa szacunek męskiej częsci szachowej społeczności i dorasta, robi się bardziej świadoma jako kobieta. Mało tego, do ostatecznej rozgrywki, po kilku niepowodzeniach, wreszcie pokonuje arcymistrzów zza wschodniej kurtyny, czyli historycznie topo odf the top sceny szachowej.

Mnie troszkę raziły te problemy z nałogami, obstawiam, że w realnym życiu nie pozwoliłyby jej wskoczyć na taki poziom, więc trochę tej autentyczności brakowało. Prezes Polskiego Związku Szachowego powiedział, że od strony technicznej serial jest zrealizwany bardzo dobrze, twórcy rzeczywiście się przyłożyli :) pozdrawiam wszystich

A co konkretnie cię w nim zafascynowało? Oglądam i szczerze nie widzę, jest właściwie nudny.

Mnie osobiscie pierwszy odcinek bardzi rozczarowal. Moze mialem za duze oczekiwania. Wlaczylem go w momencie jak juz bylo dosc glosno na temat tego serialu. Jesli o mnie chodzi to widzialem tam sporo niespojnosci (dom dla sierot jak z bajki a jednoczesniej budowanie klimatu grozy i odrzucenia, proba wywolania w widzu emocji ktore nie wspolgraja z tym co sie dzieje na ekranie), bardzo duzo rozciagnietych watkow (pigulki - po pierwszej scenie juz wiemy ze jest uzalezniona, pomagaja jej w grze itd - temat ciagnie sie do finalu odcinka), sporo scen malo wiarygodnych czy niejasnych (mloda Beth wychodzi ciagle do piwnic trzepac gabki, nikt sobie nie zawraca glowy tym ze gra tam przez godzine w szachy). Wlasciwie w ierwszym odcinku wszystko bylo przewidywalne az do bolu. A jesli nie, to wyjasniane po trzykroc. Sprobuje jeszcze z drugim odcinkiem, ale mam powazne watpliwosci co do jakosci serialu. Co do nostalgii, klimatu ameruki lat 50-60 tych to niestety dla Gambitu obejzalem od deski do deski Mad Men (dla mnie arcydzielo). Jest przepasc miedzy tymi produkcjami.

Polecam film "PRZEKĄTNA GOŃCA" z Wojciechem Pszoniakiem, Danielem Olbrychskim, Michelem Piccoli i Liv Ullman.
Laureat Oscara dla najlepszego filmu zagranicznego
https://www.filmweb.pl/film/Przek%C4%85tna+go%C5%84ca-1984-7040

Dzisiaj jakoś tak znienacka odpaliłam pierwszy odcinek i... średnio mi się podobał, nie wciągnął na tyle żebym obejrzała jeszcze dziś kolejny. Chyba to przez całościowe ukazanie historii głównej bohaterki już w pierwszym odcinku, przez mam już jej obraz w głowie jako dorosłej wersji - aroganckiej i zadufanej w sobie, a jednocześnie zagubionej i wciąż uzależnionej od środków uspokajających dziewczyny, która gra mecz zapewne z obecnym mistrzem szachowym czyli przystojnym Dorocińskim ;) Oczywiście obejrzę, ale na spokojnie.