My żyjemy w uprzywilejowanym świecie. Na co dzień narzekamy - na pogodę, niskie zarobki, denerwującego szefa. Ale mamy tak naprawdę od życia wiele - ciepły kąt, posiłek, bezpieczeństwo najbliższych. W natłoku codziennych spraw zapominamy - mimo współczesnej medialnej potęgi słowa, a nade wszystko obrazu - o tym, co dzieje się z naszymi bliźnimi, którzy mieli pecha urodzić się na innej szerokości geograficznej. Bulwersuje nas, że niegdyś nie dość pomagano Polakom podczas naszej wojny, a nawet fakt, że dziś świat (jak nam się zdaje) nie dość rozpamiętuje naszą tragedię, lub robi to w złym kontekście, złych słowach...Tymczasem nie myślimy o tych, którzy teraz, w każdej minucie naszego wygodnego życia, przeżywają piekło na Ziemi. Dlatego ten film jest tak ważny, tak potrzebny, tak obowiązkowy i druzgocący zarazem. Obejrzyjmy go w ciszy i szacunku dla pokazywanych w nim ofiar, poświęćmy im kilka minut zadumy, może zachęci nas on do refleksji, może pozwoli docenić chwilę, człowieka siedzącego obok...Może skłoni do jakiegoś gestu dobrej woli - podpisania petycji, czy wysłania wpłaty dla tych, którzy dziś tego najbardziej potrzebują.