Piękny przykład na to, jak pokazać prozę życia i rutynę, w której żyje każdy z nas. Momentami śmieszny, a tak naprawdę smutny. Reżyser pokazał swoją wrażliwość i niezwykłą umiejętność poruszenia widza. W trakcie oglądania film może się wydawać lekki i zabawny. Po zakończeniu zostaje tylko smutek i wiele pytań o własne życie. Pozostaje w pamięci na długo.